نگاه مهربان تو را می خواهم آرام جانم ،

دلتنگم دلتنگ...چرا نمیابم نوش داروی دلتنگی هایم را؟!چرا نمیابم تو را؟!

دیرگاهیست چشمم از دیدار چشمان آهووشت دور مانده ؛

به کدامین گناه اینگونه مرا از دیدارت محرومم کرده ایی؟!!!

 بی وفایی کرده ام؟؟؟...آه ، نمی دانم شاید...

خسته ام ، پشتم شکسته ، پشتم خمیده ؛ شکسته اند پشتم را...! ! !

اما هنوز به امید عشقت زنده ام و نفس می کشم ،

هر نفس که می کشم تنها به عشق توست نازنینم...

از قلمم اشک سرازیر است...آه ، ببخش اگر دفتر خاطراتت خیس شد!

از آن هنگام که قلم در دست گرفتم ، جوهر قلمم اشک بود و برگ برگ

دفتر خاطراتت لوح سپید قلبم!

می بینی چگونه این لوح سپید از جوهر قلمم همیشه خون چکان است؟!

آری ، جوهر قلم زخمیم از اشک های خونبار من است...